در آغوش گرفتن صرعم به من کمک کرد تا زیبایی ام را پیدا کنم و آگاهی را بالا ببرم. ( قسمت اول )
کیلی جوردن (Kailey Jordan )
من از زندگی ام خیلی قدردانم. مدرک کارشناسی حقوق دارم و عناوین زیادی تاکنون گرفته ام. مردم اغلب به من می گویند خیلی خوش شانسم؛ اما نمی دانند که در زندگی ام، چیز دیگری هم وجود داشته که من آن را آشکار نکرده ام. من صرع دارم. یادم می آید در کلاس ششم بعد از یک امتحان، ناگهان دیدم اطراف مرا آدم های غریبه ای گرفته اند و از من می پرسند : “روز تولدت چه روزیه؟“؛” صبحانه چی خوردی؟“. خاطرم هست که مرا با آمبولانس به بیمارستان بردند و چند ساعت بعد از گرفتن جواب آزمایش های مختلف، تشخیص صرع برایم قطعی شد.
خوشبختانه داروهایی که پزشکم تجویز کرد، توانست تشنج های مرا کنترل کند. با این حال هنوز هم، دختری مبتلا به صرع هستم. صرع باعث شد اطمینانی به سلامت جسمی و روانی خودم، نداشته نباشم. خوشبختانه همان سال، یک مشاور راهنما به مدرسۀ ما آمد و مرا تشویق کد تا در مسابقات زیبایی منطقه شرکت کنم. فکر کردم با من شوخی می کند؛ چرا که صرع و مسابقۀ زیبایی، با هم یک جا جمع نمی شوند. اما مشاور مدرسه، حرف خود را به کرسی نشاند و من در 17 سالگی در چند مسابقۀ زیبایی منطقه ای شرکت کردم. البته در هیچ کدام برنده نشدم.
بعد از گذشت چند سال وارد دانشگاه شدم و خیلی چیزها در زندگی ام و بیشتر از همه در ذهنم، تغییر کرد. تصمیم گرفتم خود را در آغوش بگیرم؛ هم خودم و هم صرعم را، و دوباره به مسابقه های زیبایی بازگشتم. در سال 2016 برندۀ عنوان ملکۀ زیبایی شهر شدم و در کمال شگفتی در سال 2017 ، عنوان ملکۀ زیبایی ایالت را کسب کردم.
من احساس توانمندی و قدرت کردم. هیچ چیز نمی توانست مانع من شود؛ حتی صرع! در سال 2018 عنوان ملکۀ زیبایی می سی سی پی را از آن خود کردم. متوجه شدم که این مراسم پرشکوه، می تواند به افزایش آگاهی برای صرع کمک کند و نگرش منفی حاصل از این بیماری را کاهش دهد. در طول چهار سال بیش از 90 هزار مایل را با شعار “ روزت را صرف آموزش صرع کن!” سفر کردم و سخنگوی انجمن صرع آمریکا برای بخش های غربی و مرکزی ایالت تنسی شدم.
نمی توانم باور کنم که زمانی به صرع به عنوان مانعی برای رسیدن به آرزوهایم نگاه می کردم. صرع، الهام بخش من برای سفر به جهان زیبایی شد و مرا قویتر ساخت. من به واژۀ ” منحصر به فرد” تکیه می کنم تا کودکان بدانند که متفاوت بودن اشکالی ندارد. درک کنید که متفاوت هستید و بپذیرید که یک بیماری دارید. از رؤیاهای خود دست برندارید. به دیگران بگویید که چگونه می توانند برای افزایش آگاهی نسبت به صرع اقدام کنند. از پرسیدن سؤال های خود در مورد بیماری خویش نهراسید. هرگز قدرت خود را برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران دست کم نگیرید و دیگران را تشویق کنید تا خودشان را به طور کامل با آگاهی بر آنچه که هستند، در آغوش بگیرند.
You must be logged in to leave a reply.