زنان و دختران یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه هستند. ابتلا به صرع، آسیب پذیری این گروه را بیشتر می کند. زنان مبتلا به صرع دغدغه هایی نظیر تأثیر هورمون ها بر تشنج ها، انتخاب داروهای ضد صرع کم خطر در زمان بارداری، یائسگی و سلامت استخوان ها را دارند.

زندگی زنان مرحله های مختلفی دارد: آموزش، اشتغال، ازدواج، بارداری، تربیت کودک با شغل یا بدون آن، و بعد بازگشت به کار یا ماندن در نقش مادری در خانه. مدیریت صرع در زنان فقط به دانش و آگاهی نیاز ندارد؛ بلکه شناخت نقش ها و مراحل زندگی زنان نیز در آن مؤثر است.

صرع در مردان و زنان به یک  نسبت شیوع دارد؛ ولی زنان مبتلا به صرع در مقایسه با مردان، در جامعه با مسائل بیشتری دست و پنجه نرم  می کنند. بیشتر دختران جوان و خانواده های آنها، به دلیل ترس از عدم پذیرش، در مراحل خواستگاری  از گفت وگو در مورد صرع اجتناب می کنند.  بنابراین در مراحل ازدواج، این وضعیت پنهان می ماند؛ تا به مراحل نهایی  برسد. همین پنهان کاری، نه تنها اثرهای منفی اجتماعی و روانی به همراه دارد؛ بلکه احتمال تشدید تشنج را  نیز  افزایش می دهد.

میزان زیادی باور نادرست و نگرش منفی نسبت به زنان مبتلا به صرع وجود دارد. بیست سال پیش، به زنان مبتلا به صرع به دلیل خطرهای ناشی از داروها، اجازۀ بارداری نمی دادند.

اما  امروزه دانش و آگاهی بیشتری به وجود آمده است  و داروهای امن تری برای بارداری سلامت در زنان مبتلا وجود دارد. با این وجود، همچنان نگرش های منفی در مورد میزان باروری زنان مبتلا به صرع وجود دارد.

حدود 12.5 میلیون زن در جهان، در سن باروری هستند که مبتلا به صرع هم هستند. مطالعه ها نشان داده اند که زنان مبتلا به صرع، نرخ تولد کمتری نسبت به زنان بدون صرع دارند. البته دلیل این موضوع این بوده که زنان مبتلا، تمایل کمتری به بارداری نشان داده اند.

ضروری است متخصصان مغز و اعصاب با زنان مبتلا به صرع که در سنین بارداری قرار دارند، در مورد بچه دارشدن و تأثیر داروهای ضدبارداری گفت وگو کنند. 

 حدود نیمی از زنان مبتلا به صرع در طول بارداری، تشنج هایشان افزایش می یابد و کمی کمتر از نصف زنان مبتلا، هیچ تغییری در تعداد تشنج ها در طول بارداری ندارند. درصد کمی از زنان مبتلا به صرع، کاهش تشنج را در طول بارداری تجربه می کنند.

این موارد می تواند کیفیت مطلوب زندگی این زنان را تحت تأثیر قرار دهد. برای مراقبت از زندگی خویش و کاهش باورهای اشتباه، زنان مبتلا به صرع می توانند  فعالانه  در آموزش خویش و دیگران نقش داشته باشند.

بیشتر زنان مبتلا به صرع،  می توانند بارداری  طبیعی داشته باشند.  بنابراین تنظیم داروها و تجویز ویتامین ها برای زنان مبتلا به صرع در طول سال های باروری ضروری است.