عامل خطرزا به چیزی گفته می شود که ممکن است فرد را به احتمال تشنج و ابتلا به صرع نزدیک کند. گاهی اوقات یک عامل خطرزا  آسیبی در مغز بر جا می گذارد که سبب می شود آن منطقه از مغز، دیگر به خوبی کار نکند.

عامل های خطرزا عبارتند از :

  • بچه هایی که زودتر از موعد به دنیا می آیند.
  • بچه هایی که در ماه اول تولد، دچار تشنج می شوند.
  • بچه هایی که با مشکلات غیرطبیعی در مغز به دنیا می آیند.
  • خونریزی در مغز
  • رگ های خونی غیرطبیعی در مغز
  • آسیب جدی به سر یا کمبود اکسیژن
  • تومورهای مغزی
  • عفونت های مغزی: آبسه ها، مننژیت یا آنسفالیت
  • سکته هایی که منجر به قطع جریان شریان های مغزی می شوند.
  • فلج مغزی
  • موقعیت هایی همراه با تأخیر رشد و تکامل
  • تشنج هایی که چندین روز بعد از ضربه های سر اتفاق می افتند.
  • تاریخچۀ خانوادگی صرع یا تب و تشنج
  • بیماری آلزایمر
  • طیف اوتیسم
  • تشنج های همراه با تب، که طولانی مدت می شوند.
  • تشنج های پایدار و طولانی
  • استفاده از مواد مخدر مانند کوکائین

اگرچه این فهرست برای توضیح علت های مختلف صرع، کمک کننده است؛ با این همه افراد زیادی از مبتلایان به صرع، هیچ یک از موارد بالا را ندارند. در بیشتر اوقات ما دقیقاً نمی دانیم چگونه یا چرا صرع به وجود آمده است.