تشنج های میوکلونیک، پرش های ناگهانی یک ماهیچه یا گروهی از ماهیچه ها است که شبیه به یک شوک ناگهانی است. معمولاً این تشنج ها بیشتر از یک یا دو ثانیه طول نمی کشند و ممکن است فقط یک بار اتفاق بیفتد یا گاهی در یک زمان کوتاه، تعداد زیادی پشت هم پیش می‌آیند.

حتی افرادی که صرع ندارند هم می توانند تجربۀ میوکلونوس را داشته باشند، مثلاً یک پرش ناگهانی وقتی تازه از خواب بیدار می‌شوید یا زمانی که خوابتان می‌برد. این میوکلونوس‌ها طبیعی هستند.

تشنج های میوکلونیک در صرع، معمولاً حرکات غیرطبیعی متقارن در دو طرف بدن به صورت همزمان ایجاد می کنند.

این تشنج ها در طیفی از سندرم های صرعی که ویژگی های متفاوتی دارند، اتفاق می افتند:

🔸 صرع میوکلونیک جوانان :

این تشنج ها معمولاً گردن، شانه ها و بازوها را درگیر می کنند. در بسیاری از بیماران تشنج ها اغلب بلافاصله بعد از بیدار شدن از خواب اتفاق می افتد. معمولاً در دوران بلوغ یا گاهی در آغاز سنین بزرگسالی شروع می شود و افراد مبتلا دارای هوش طبیعی هستند. در بیشتر موارد تشنج ها با دارودرمانی کنترل می شوند ولی لازم است که داروها در طول عمر مصرف شوند.

🔹 سندرم لنوکس-گاستو:

این سندرم خیلی شایع نیست و علاوه بر این تشنج، شامل انواع دیگر تشنج ها هم می شود. در اوایل کودکی شروع می شود. تشنج های میوکلونیک معمولاً گردن، شانه ها، بازوها و اغلب صورت را درگیر می کند. این تشنج ها ممکن است خیلی شدید بوده و به سختی کنترل شوند.

🔸 صرع میوکلونیک پیشرونده:

این سندرم نادر معمولاً ویژگی های ترکیبی تشنج های میوکلونیک و تونیک – کلونیک را با هم دارد. درمان معمولاً در دراز مدت موفق نیست.

وقتی تشنج میوکلونیک تمام می شود، معمولاً فرد می تواند فعالیت های خود را ادامه دهد. این افراد در زمان تشنج معمولاً بیدار بوده و می توانند به وضوح و شفاف فکر کنند. هیچ کمک خاصی برای این تشنج نیاز نیست.