نوجوان بودن با ماجراجو بودن مترادف است؛ از ورزش و فعاليت، تكاليف مدرسه، انتخاب رشته و يا شغل آینده؛ همه و همه مواردی است كه نوجوان با آن مواجه است. نوجوانانی كه صرع دارند، معمولاً يك چالش بزرگ دارند: چگونه این موضوع را با بقيه در ميان بگذارند؟ واكنش بقيه چيست؟ تشنج بعدی چه زمانی اتفاق خواهد افتاد؟

چالش واقعی این است كه همسالان آنها، نگرش درستی از اين قضيه ندارند و ممكن است به نظرشان عجيب بیاید. سازگاری با صرع و تشنج، يك چالش بزرگ برای نوجوانان و والدین آنان است.

نكاتی را بايد در مورد نوجوانان مبتلا به صرع به ياد داشت :

  1. از هر صد نوجوان، يك نفر صرع دارد.
  2. هر كسی در هر سنی ممكن است تشنج كند، اما تشنج مسری نيست و معمولاً علت خاصی ندارد.
  3. نوجوانان مبتلا به صرع، می توانند به ورزش و تفريح پرداخته و در مدرسه تحصيل کنند.

◀️ من در سن بلوغ هستم . آیا بايد میزان داروی من تغيير كند ؟
بلوغ مرحله ای است كه شما از يك كودك به يك نوجوان و سپس بزرگسال تبديل می شويد. در این دوره، در بدن شما تغييرات زيادی ايجاد می شود؛ مثلاً وزن شما زياد می شود. بنابراین پزشك بايد مقدار داروی شما را زياد كند تا به كنترل بهتر تشنج ها دست یابد.

◀️ دوست من داروی متفاوتی از من مصرف می كند. بهترين دارو كدام است؟
داروهای مناسب زيادی برای كنترل تشنج وجود دارد و هر كدام برای نوع خاصی از تشنج ها مناسب است. پزشك شما باتوجه به شكل نوار مغزی و نوع تشنج، دارو را انتخاب می كند.

◀️ دوران قاعدگی من شروع شده است و گفته می شود كه قاعدگی ماهیانه ممكن است تشنج را تشديد كند. آیا همینطور است؟
دقيقاً نمی توان گفت كه شروع قاعدگی، تشنج را تشديد می كند؛ اگرچه بعضی خانم ها ممكن است هر ماه، قبل از شروع قاعدگی، دچار تشنج شوند، که به دلیل تغییرات هورمونی است.
اگر فكر می كنيد كه تشنج های شما در دوران قاعدگی بیشتر می شود؛ حتماً پزشك خود را مطلع كنيد.

◀️ من می ترسم دوستانم بفهمند من تشنج دارم و مرا مسخره كنند.
اين بستگی به شما دارد كه چگونه به آنها بگوييد كه تشنج داريد. آگاهی آنان در مورد صرع شما، موجب می شود که این مسئله برای آنها غيرمنتظره نباشد. با پزشك و يا والدين خود در مورد گفت وگو با دوستانتان، صحبت کنید و از آنها برای یک گفت وگوی اثربخش، مشورت بگیرید.

◀️ والدين من در مورد من نگرانی هايی دارند و اجازه نمی دهند كه با دوستانم در بعضی كارها مشارکت داشته باشم. آيا می توانم به والدینم بگويم که به من استقلال عمل بیشتری بدهند؟
والدين شما به علت علاقه به شما، نمی خواهند دچار مشكل شويد. به نظر می رسد بهتر است پزشكتان در اين مورد با آنان صحبت كند. اگرچه شما برای بعضی فعاليت ها به مراقبت ويژه ای نياز داريد، مثلا موقع شنا بايد كسی همراه شما باشد كه اگر دچار تشنجی شدید؛ با آگاهی، اقدام مناسب را انجام دهد؛ اما در همۀ موارد، نیاز به همراهی وجود ندارد. با در نظر گرفتن موارد احتیاطی، می توانيد با والدين خود، مناسب ترين راه را برای استقلال عمل پيدا كنيد.

◀️ من از داشتن تشنج و مصرف دارو متنفرم و گاهی به خلوت می روم و گريه می كنم.
هر فردی كه تشنج دارد گاهی احساس غم یا خشم را تجربه می کند. اين يك احساس طبيعی است. بهتر است در اين موارد، با والدين يا مشاوری كه به او اعتماد داريد گفت وگو كنيد و احساستان را بيان كنيد. این گفت وگو به شما ياد می دهد چگونه با استرس خود مواجه شوید. نبايد به خاطر صحبت كردن در مورد اين مسائل، خجالت بکشید.