• کلونیک به معنای پرش های عضلانی تکرار شونده و مداوم است. علامت اصلی تشنج کلونیک، پرش عضلانی تمام بدن یا قسمت هایی از بدن است. 
• این تشنج ها می توانند از یک قسمت مغز  شروع شوند( تشنج حرکتی موضعی)  یا هر دو طرف مغز را درگیر کنند( کلونیک منتشر).
• حرکت بدن در تشنج کلونیک با محکم نگه داشتن فرد بیمار، متوقف نمی شود.
• تشنج های کلونیک شیوع کمی دارند.

“کلونوس“ به معنای منقبض و منبسط شدن سریع یک عضله به صورت تکرار شونده است. به معنای دیگر، این کلمه به معنی پرش تکراری اندام ها است.

تشنج های کلونیک بیشتر در نوزادان اتفاق می‌افتند و در بیشتر موارد، حرکت‌های کلونیک به عنوان بخشی از تشنج‌های تونیک – کلونیک دیده می‌شوند.

تشنج‌های کلونیک صرفاً با حرکت‌های پرشی، از چند ثانیه تا یک دقیقه طول می‌کشند.

گاهی تشخیص تشنج‌های کلونیک از میوکلونیک بسیار دشوار است. پرش‌ها در تشنج کلونیک مداوم‌تر و پایدارتر هستند.

اگر در تشنج کلونیک، قسمتی از مغز درگیر شده باشد ( شروع موضعی ) فرد ممکن است در طول تشنج، هوشیار باشد و پس از آن تشنج، به کار قبلی خود ادامه می‌دهد.

 اگر تشنج کلونیک، شروع منتشر در مغز داشته باشد( که تمام مغز را درگیر می‌سازد)؛ معمولاً فرد در طول تشنج، هوشیار نیست و بعد از آن، به چند دقیقه استراحت نیاز دارد.

کمک‌های اولیه

1. مهمترین اقدام برای کمک به فرد در حال تشنج کلونیک، مراقبت از او برای جلوگیری از آسیب در زمان پرش اندام‌ها یا احتمال سقوط او است.
2. به هیچ عنوان تلاش نکنید حرکت اندام‌های او را محدود کنید.     
3. اگر تشنج کلونیک به سمت تشنج تونیک – کلونیک پیش برود؛ فرد بعد از تشنج، بسیار خسته و گیج خواهد بود. اجازه دهید استراحت کند و از او مراقبت کنید.