گام مهم برای رسیدن به کنترل کامل تشنج‌ها، اطمینان از کیفیت درمانی است که در زمان مناسب دریافت می‌کنید.

اجزای یک مراقبت با کیفیت شامل : 

  • تشخیص درست و زودهنگام نوع تشنج، نوع صرع و هر وضعیت مرتبط با آن
  • گرفتن بهترین و مناسبترین درمان. اگر بعد از گذشت یک سال از درمان یا امتحان دو دارو همراه هم، هنوز تشنج‌هایتان کنترل نشده است؛ یعنی نیاز دارید با یک متخصص صرع یا مرکز صرع مرتبط شوید.
  • ایجاد یک رابطۀ محکم و ارزشمند با گروه درمانگرانتان

پزشکتان باید : 

  •  در هر ملاقات از شما بپرسد چه نوع تشنج‌هایی داشته‌اید و از هر نوع تشنج، به چه تعداد؟ اگر هنوز تشنج‌های شما کنترل نشده است، ممکن است پزشکتان در مورد تغییر درمان برای کنترل بهتر تشنج‌ها یا اینکه چرا داروها را تغییر نمی‌دهد؛ با شما گفت‌وگو کند.
  • از شما بپرسد آیا عوارض دارویی داشته‌اید و اگر اتفاق افتاده است، برای رفع آنها اقدام کند.
  • در مورد امنیت هنگام تشنج با در نظر گرفتن نوع تشنج‌ها، سن شما و سایر موقعیت‌ها گفت‌وگو کند.
  • مسائلی مانند افسردگی، مشکلات تکاملی یا موارد شبیه به آن را بپرسد.
  • در صورتی که خانمی در سن باروری هستید؛ هر سال در مورد عوارض داروهای ضد تشنج بر بارداری با شما گفت‌وگو کند.

کیفیت مراقبت درمانی باید شامل موارد زیر باشد: 

  • امنیت : پیشگیری از صدمه‌های احتمالی به بیمار از سوی درمانگر و مراقب

  • اثربخشی : ارائۀ خدمات درمانی مبتنی بر دانش علمی به افرادی که از آن بهره می‌برند و خودداری از ارائۀ خدمات برای افرادی که به آن نیازی ندارند.

  • بیمار محور : ارائۀ مراقبت با احترام و بر اساس اولویت‌ها، نیازها و ارزش‌های بیمار و اطمینان از اینکه ارزش‌های بیمار، تصمیم‌های درمانی را تعیین می‌کنند.

  • به موقع : کاهش زمان انتظار و تأخیرهای آسیب‌زننده؛ هم برای فردی که درمان می‌گیرد و هم برای کسی که خدمت درمانی ارائه می‌دهد.

  • بهره وری : جلوگیری از هدررفتن وسایل، اتلاف منابع و اتلاف انرژی

  • عدالت : فراهم کردن مراقبت به شیوه‌ای که در کیفیت آن، تغییری به دلیل ویژگی‌های شخصی بیمار مانند جنسیت، قومیت، محل جغرافیایی و وضعیت اقتصادی – اجتماعی به وجود نیاید.