• تشنجی که در یک ناحیه یا یک طرف مغز شروع می شود و فرد در زمان تشنج، به اطراف خود، آگاهی نداشته باشد؛ “تشنج با شروع موضعی همراه  اختلال هوشیاری” نامیده می شود. این واژه جایگزین “تشنج موضعی (پارشیال) پیچیده” شده است. این تشنج ها معمولاً یک تا دو دقیقه طول می کشند و  ممکن است اورا داشته باشند ( که ممکن است خودش یک تشنج موضعی همراه هوشیاری باشد).
  • این تشنج ها شامل اتوماتیسم ( حرکت هایی مانند ملچ ملوچ کردن، بازی با لباس، حرکت های ناشیانه با دست) همراه با عدم آگاهی نسبت به اطراف و گیجی هستند.
  • درمان های متعددی برای این نوع تشنج در دسترس هستند؛ مانند دارودرمانی، جراحی، رژیم های غذایی و دستگاه VNS.

این تشنج ها از شایعترین انواع تشنج ها در بزرگسالان مبتلا به صرع هستند. اگر از لوب تمپورال در مغز شروع شود، به آن تشنج لوب تمپورال هم گفته می‌شود. واژۀ قدیمی‌تر آن، “تشنج سایکوموتور” بوده است. اگرچه این نوع تشنج می تواند از هر ناحیه در مغز شروع شود، ولی در اکثر موارد، شروع از دو ناحیۀ تمپورال و فرونتال بیشتر دیده می شود. تشنج هایی که از لوب فرونتال آغاز می شوند، کوتاهتر از انواعی هستند که از لوب تمپورال منشأ می گیرند.

تشنج های موضعی می توانند منجر به حرکت های غیرارادی شوند که به آنها اتوماتیسم گفته می شود؛ مانند مالیدن دست ها به هم، حرکت هایی شبیه به جویدن، ملچ ملوچ کردن. زمانی که لوب فرونتال درگیر می شود، ممکن است حرکت های پادوچرخه در ران ها و لگن یا سایر حرکت های پیچیدۀ دیگر هم دیده شوند.

بعضی از تشنج های موضعی با اختلال هوشیاری، ممکن است با تشنج های موضعی همراه با هوشیاری آغاز شوند، که به آنها “اورا” گفته می شود :

  • در این موارد تشنج به سرعت در ناحیه هایی از مغز گسترش می یابد که منجر به اختلال در هوشیاری و سطح آگاهی می شود.
  • فرد، هوشیاری خود را از دست داده و به نقطه‌ای خیره می ماند. با اینکه چشم‌های فرد باز است و ممکن است حرکت‌هایی هم داشته باشد، ولی در واقع هوشیار نیست. اگر نشانه ها نامحسوس باشند، ممکن است سایرین فکر کنند فرد فقط در حال رویاپردازی است.
  • هوشیاری ممکن است به صورت ناقص مختل شود. هرگونه کاهش در میزان آگاهی از خود یا پیرامون فرد در زمان تشنج، آن را تبدیل به تشنج موضعی با اختلال هوشیاری می کند.
  • قدرت پاسخگویی فرد مختل می شود. بعضی تشنج ها موجب می شوند که فرد قادر به حرکت نباشد تا زمانی که به اطراف خود کاملاً آگاه شود.

در برخی از موارد، تشنج موضعی با اختلال آگاهی ( تشنج موضعی پیچیده) می تواند در هردو طرف مغز منتشر شود؛ که در گذشته به این نوع تشنج، “تشنج ثانوی منتشر” می گفتند. نام جدید آن “تشنج موضعی همراه با تونیک کلونیک دو طرفه”  است.

این تشنج ها معمولاً بین 30 ثانیه تا دو دقیقه طول می کشند. فرد ممکن است برای 15 ثانیه به نظر گیج یا خسته برسد و برای ساعت ها به حال طبیعی بازنگردد.

گاهی تشنج های موضعی با اختلال آگاهی ( موضعی پیچیده)، ممکن است به رویاپردازی یا تشنج های منتشر غیرحرکتی ( ابسانس ) شباهت داشته باشند. مرور پرسش های زیر برای دیدن تفاوت های آنها می تواند مفید باشد:

  1. میزان تکرار بروز اتفاق به چه میزان است؟

  • رویاپردازی: تکرار ندارد.
  • تشنج موضعی با اختلال آگاهی : به ندرت بیش از چند بار در روز یا هفته
  • تشنج های منتشر غیرحرکتی : چندین بار در روز

  1. اتفاق در چه موقعیت هایی می تواند پیش بیاید؟

  • رویاپردازی: موقعیت های کسل کننده
  • تشنج ها : هر زمان، حتی در میان فعالیت های روزانه

 

  1. آیا شروع اتفاق ها، می تواند مختل کنندۀ سایر فعالیت ها باشند؟

  • رویاپردازی : خیر
  • تشنج : معمولاً بله. بعضی از تشنج های موضعی همراه با اختلال هوشیاری، به آرامی با یک علامت هشدار شروع می شوند.

  1. آیا خود اتفاق قابلیت مختل شدن دارد؟

  • رویاپردازی: بله
  • تشنج : معمولاً خیر

 

  1. هر اتفاق چه مدت طول می کشد؟

  • رویاپردازی: تا زمانی که اتفاق جالبی برای فرد رخ دهد.
  • تشنج موضعی با اختلال هوشیاری : حداکثر تا چند دقیقه
  • تشنج منتشر غیرحرکتی : به ندرت بیش از 15 تا 20 ثانیه

  1. فرد در حال وقوع اتفاق، چه کاری انجام می دهد؟

  • رویاپردازی : احتمالاً فقط فرد، خیره می ماند.
  • تشنج موضعی با اختلال هوشیاری : حرکت های اتوماتیسم شایع هستند.
  • تشنج های منتشر غیرحرکتی : معمولاً فرد فقط خیره می ماند، ولی پلک چشم ها به هم می خورند یا حرکت های جزئی در دهان دیده می شود.

  1. حال فرد به سرعت بعد از وقوع اتفاق چگونه است؟

  • رویاپردازی : آگاهی دارد.
  • تشنج موضعی با اختلال هوشیاری : اغلب گیج است.
  • تشنج منتشر غیرحرکتی : آگاه است.