درمان جراحی صرع، درمانی انتخابی برای زمانی است که تشنج‌ها با دارودرمانی یا سایر روش‌های درمانی ( رژیم درمانی )‌ کنترل نمی‌شوند. درمان جراحی صرع، بیش از صد سال است که در دنیا انجام می‌شود. آزمایش‌ها و تکنیک‌های جراحی صرع در طول سال‌های اخیر، پیشرفت‌های چشمگیری داشته است.

در بعضی بیماران، درمان جراحی ممکن است به کنترل کامل تشنج‌ها و بهبودی کامل منجر شود. در بعضی دیگر، ممکن است کمک کند تا تعداد تشنج‌ها یا شدت آنها کمتر شود.

به طور کلی درمان جراحی صرع، دو نوع اصلی دارد که هر یک به شیوۀ متفاوتی عمل می‌کنند :

1. برداشتن قسمتی از مغز که کانون تشنج است : این درمان برای افرادی مناسب است که تشنج‌هایشان در یک قسمت از مغز اتفاق می‌افتد؛ که این کانون به وسیلۀ  جراحی برداشته می‌شود. معمولاً قسمت کوچکی را برش می‌دهند و خارج می‌کنند، که بستگی به محل شروع تشنج و میزان خطر برش جراحی در مغز دارد. در برش جراحی مغز و برداشتن کانون تشنج، دو روش اعمال می‌شود : الف : برداشت بافتی از مغز که معمولاً در جراحی تومورها یا ناهنجاری‌های مغز به کار می‌رود. ب : لوبکتومی که به برش و خارج کردن یک لوب مغز می‌گویند. ( به قسمت‌های مختلف مغز، «لوب» گفته می‌شود.) معمولاَ لوبکتومی در  لوب‌های تمپورال و فرونتال، بیشتر شایع است. البته ممکن است این روش، برای دیگر لوب‌های مغز هم  به کار رود.
2. روش دیگر درمان جراحی، قطع ارتباط بین سلول‌های عصبی ( نرون‌ها )‌در مغز است. این روش کمک می‌کند تا تعداد تشنج‌ها یا شدت آنها کمتر شده یا کاملاً گسترش فعالیت تشنجی را متوقف می‌کند. این روش زمانی استفاده می‌شود که تشنج‌ها بیش از یک منطقۀ شروع داشته باشند یا در منطقه‌ای آغاز شوند که نتوان آن را به راحتی و بدون خطر برداشت.