• بچه های بین سنین سه ماهه تا شش ساله در صورت تب بالا، ممکن است دچار تشنج شوند.
• معمولاً یک سابقۀ خانوادگی تب و تشنج در این موارد وجود دارد.
• بیشتر کودکان بعد از قطع تب، نیاز به مصرف داروی روزانه ندارند.
• در کودکان زیر یک سال، در صورتی که تب و تشنج اتفاق بیفتد، نیمی از آنها حداقل یک بار دیگر تجربۀ این وضعیت را خواهند داشت.

تشنج ناشی از تب، شایعترین نوع تشنج شناخته شده است. شیوع این نوع تشنج در جوامع مختلف بین 3  تا 9 درصد  گزارش شده است. معمولاً  تب بالا  به دلیل شیوع  بالای عفونت های ویروسی در سنین پایینتر از پنج سال اتفاق می افتد.

حدود سه  تا چهار درصد کودکان کمتر از شش سال ، دچار این نوع تشنج  می شوند. این نوع تشنج، همیشه با تب بالا و در سنین شش ماهگی تا  شش سالگی اتفاق می افتد.  بیشترین شیوع آن در یک تا دو سال اول عمر است، که بیشتر به دلیل بروز عفونت های گوارشی، تنفسی و ادراری در این سنین است. بعد  از  شش سالگی به ندرت ممکن است  اتفاق بیفتد.

تشنج های ناشی از تب به دو گروه تقسیم می شوند: ساده و پیچیده.

تب و تشنج های ساده، ویژگی های زیر را دارند:

• تشنج حرکتی منتشر در تمام بدن
• اتمام تشنج زیر 15 دقیقه
• عدم تکرار تشنج در 24 ساعت

در تب و تشنج پیچیده، نشانه های زیر وجود دارند:

• شروع با حرکت در یک طرف بدن بدون وابستگی به سایر قسمت ها
• طول کشیدن تشنج بیش از 15 دقیقه
• تکرار تشنج در 24 ساعت

 لازم است والدین قبل از رساندن کودک به مراکز درمانی و بهداشتی،  اقدام های لازم پیشگیری کننده  برای  کاهش درجه حرارت بدن و تشخیص به موقع علائم را بدانند.

اطلاع والدین از زمان شروع تب، شدت تب، مدت زمان تب، علائم هشدار دهندۀ شروع تشنج و  اقدام های لازم در زمان بروز تشنج و…  از عوامل  مؤثر در کاهش بروز تشنج ناشی از تب  است. در هر کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب، باید علت تب مشخص و درمان شود.