صرع واکنشی ( Reflex Epilepsy )، دستهای از سندرمهای صرعی است که در آن محرک خاصی سبب تشنج میشود. محرکها میتوانند چیزی ساده در محیط یا کارهای پیچیدهای مثل خواندن، نوشتن، انجام کارهای ریاضی یا حتی فکر کردن دربارۀ مسائل خاص باشند.
85 درصد تشنجهای منتشر تونیک – کلونیک، صرع واکنشی هستند. سایر انواع تشنج در صرع واکنشی میتوانند تشنجهای ابسانس ( خیرگی ) و تشنجهای میوکلونیک ( پرش چشم، سر، دست و پاها ) باشند.
شایعترین نوع صرعهای واکنشی، صرع حساس به نور است؛ که نورهای چشمکزن باعث تحریک تشنج میشوند. عوامل محیطی دیگر که میتوانند محرک صرع واکنشی باشند؛ صداها هستند؛ مثل موسیقی یک آهنگ یا صدای زنگ.
مؤثرترین راه برای جلوگیری از تشنجهای صرع رفلکسی، اجتناب از عوامل تحریککننده است.