#WestSyndrome

سندرم وست

اسپاسم نوزادی، تشنجی است که با علامت سفت شدن ناگهانی بدن، خم و راست شدن تند بازوها، زانوها و سر مشخص می شود. حرکت ها ممکن است نامحسوس بوده و به بخش های خاصی از بدن محدود شوند.

هر تشنج حداکثر یک یا دو ثانیه طول می کشد؛ ولی معمولاً به صورت پشت هم اتفاق می افتند. نوزاد ممکن است در هنگام تشنج و بعد از آن گریه کند.

تشنج ها معمولا” بعد از بیدار شدن نوزاد و به ندرت در خواب اتفاق می افتند و به طور معمول بین سنین سه تا هشت ماهگی شروع می شوند. تقریباً اسپاسم های نوزادی از 12 ماهگی شروع شده و در سن چهار سالگی متوقف می شوند.

درمان های اولیه شامل استروئید درمانی، ویگاباترین و درمان با هورمون آدرنالین است.

بیشتر کودکان بعدها دچار اختلال های تکاملی می شوند.

بعد از گذشت زمان، ممکن است انواع دیگری از تشنج در تعدادی از کودکان مشاهده شود.

شایعترین دلیل بروز اسپاسم نوزادی، تغییر ساختار مغز است؛ که ممکن است به دلیل آسیب اولیه به مغز مانند نرسیدن اکسیژن به مغز در زمان زایمان یا عفونت مغزی ایجاد شده باشد. همچنین می تواند به دلیل تغییرهایی که در زمان رشد در مغز می افتد هم، به وجود بیاید.

عوامل ژنتیک هم ممکن است در این موضوع دخالت داشته باشند. تعدادی از ژن ها با این اسپاسم ها مرتبط هستند.

عوامل متابولیک می تواند منجر به تغییرهایی در عملکرد مغز شود و اسپاسم نوزادی را به وجود آورد.

شواهدی مبنی بر این وجود ندارد که تاریخچۀ خانوادگی، جنسیت نوزاد یا عواملی مانند واکسیناسیون، به اسپاسم نوزادی ارتباط داشته باشند.

بیشتر

West Syndrome

Reza Azizimalamiri; Assistant Professor of Paediatric Neurology, Department of Paediatric Neurology, Golestan Medical, Educational, and Research Center , Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences

azizi.ramin@gmail.com

According to the ILAE new classification of epilepsies, West syndrome is among developmental encephalopathies. In these conditions, the epileptic activity itself contributes to severe cognitive and behavioral impairment beyond that expected from the underlying pathology and that these can worsen over time. West syndrome is in continuum with Ohtahara and early myoclonic encephalopathy (EME) as neonatal epileptic encephalopathies. West syndrome could also develop to lennox‑Gastaut syndrome, another developmental encephalopathy of childhood. These epileptic syndromes are severely drug-resistant and have a huge negative impact on the quality of life of children and their families. Almost all the infants with West syndrome have a developmental delay or could regress over time. Therefore, this condition should be considered in every infant with developmental regression.

West syndrome is characterized by epileptic spasms, developmental delay or regression, and an interictal EEG pattern called hypsarrhythmia. Many infants with West syndrome suffer from structural brain disorders or have neurometabolic diseases. Just a minority of these infants is classified as unknown etiology. In some infants who have West syndrome along with the normal gross structure of the brain in their MRI, PET scans of glucose metabolism and SPECT scans of cerebral blood flow often disclose abnormalities. Therefore, normal MRI of the brain is not equal to a normal brain in these infants.

West syndrome is a drug-resistant epileptic syndrome and the response to different treatment modalities is poor. Among the different anti-seizure medications, ACTH and Sabril are the main agents that frequently try in these infants. However, many infants show no acceptable results and frequently need other treatment modalities such as the ketogenic diet. In those infants who had a focal cortical dysplasia, epilepsy surgery could show acceptable results by removing the abnormal cortex and prevent from encephalopathy.

Unfortunately, even after successful control of spasms, these infants would not develop normally and many of them finally will show autistic features. After infancy, many children with West syndrome develop other types of seizure such as atypical absences, tonic, and atonic seizures and will become children with Lennox­‑Gastaut syndrome.

Keywords: West syndrome, infancy, drug-resistant

بیشتر

سندرم West

رضا عزيزی مال‌اميری

فوق تخصص اعصاب كودكان

بر اساس تقسيم ‌بندی جديد ILAE، سندرم West در ميان آنسفالوپاتی‌های تكاملی قرار می‌گيرد. در اين گروه بيماری‌ها، فعاليت صرعی منجر به اختلالات شديد شناختی و رفتاری بيش از آن چيزی كه از علت زمينه‌ای انتظار می‌رود می‌شود و اين اختلالات در گذر زمان بدتر خواهند شد. سندرم West در امتداد آنسفالوپا‌تی‌های ديگری مثل Ohtahara و آنسفالوپاتی ميوكلونيك زودرس دوران نوزادی قرار دارد و می‌تواند به سندرم Lennox‑Gastaut ختم شود. اين سندرم‌های صرعی به شدت مقاوم به درمان بوده و تاثير منفی بزرگی بر روی كيفيت زندگی بيماران و خانواده‌های ايشان دارند. تقريبا همه شيرخواران مبتلا به سندرم West از نظر تكاملی عقب هستند يا اينكه در طول زمان پسرفت خواهند كرد. بنابراين اين سندرم بايد در هر شيرخوار با پسرفت تكاملی مورد توجه قرار گيرد.

سندرم West با تشنج‌های Epileptic spasm، تاخير يا پسرفت تكاملی و يك الگوی خاص الكتروآنسفالوگرافيك به نام Hypsarrhythmia شناخته می‌شود. بسياری از شيرخواران مبتلا به سندرم West از اختلالات ساختمانی مغزی يا بيماری‌های نورومتابوليك رنج ‌می‌برند. تنها گروه اندكی از اين شيرخواران به عنوان علت نامعلوم تقسيم‌بندی شده‌اند. در برخی شيرخواران مبتلا به سندرم West كه ظاهر سالم مغزی در MRI دارند، در اسكن‌های PET و SPECT ناهنجاری نشان داده‌اند، لذا نرمال بودن MRI در اين شيرخواران به معنای مغز نرمال نيست.

سندرم West به شدت مقاوم به درمان است و پاسخ به اكثر درمان‌ها نامناسب است. در ميان داروهای مختلف، ACTH و Sabril داروهايی هستند كه در اين شيرخواران بيشتر تجويز می‌گردند. هر چند كه بسياری از شيرخواران پاسخ مناسبی نشان نمی‌دهند و مكرراً نيازمند درمان‌های ديگری از جمله رژيم كتوژنيك می‌گردند. در گروهی نيز كه ديسپلازی فوكال كورتكس كشف می‌گردد جراحی صرع می‌تواند انتخاب بسيار مناسبی باشد و می‌تواند از آنسفالوپاتی پيشگيری نمايد.

متاسفانه حتی بعد از كنترل موفق تشنج‌ها، اكثر اين شيرخواران تكامل نرمالی نخواهند داشت و بسياری علايم اوتيسم را بروز خواهند داد. بعد از شيرخوارگی نيز بسياری از شيرخواران مبتلا به سندرم West انواع تشنج‌های ديگر مثل آبسانس آتيپيكال، تونيك و آتونيك را بروز می‌دهند و كودكانی خواهند شد مبتلا به سندرم Lennox Gastaut .

كلمات كليدی: سندرم West، شيرخوارگی، مقاوم به درمان

بیشتر