نام تجاری :
آتیوان
داروی لورازپام به عنوان آرامبخش در درمان اضطراب و تشنج به کار می‌رود. خواب‌آلودگی از شایعترین عوارض جانبی لورازپام محسوب می‌شود. مهمترین تداخل لورازپام مصرف همزمان آن با الکل است. لورازپام وابستگی ایجاد می‌کند، بنابراین باید کمترین میزان لورازپام در کوتاهترین مدت در نظر گرفته شود. همچنین قطع لورازپام باید تحت نظر پزشک انجام شود.
اشکال دارویی:
- قرص: 1 و 2 میلی گرم
- آمپول: 2 و 4 میلی گرم بر میلی لیتر
مکانیسم اثر:
- لورازپام سبب تضعیف سیستم عصبی مرکزی در ناحیه‌ی ساب کورتیکال و لیمبیک می‌شود. لورازپام موجب تحریک گیرنده‌های گابا در سیستم ARAS می‌شود.
تداخل دارویی:
- مصرف لورازپام همراه با الکل و داروهای تضعیف کنندۀ سیستم عصبی مرکزی، کاهش عملکرد عصبی را تشدید می‌کند.
- مصرف لورازپام اثر ال دوپا را کاهش می‌دهد.
- باربیتورات‌ها، ریفامپین و والپروئیک اسید اثر لورازپام را کاهش می‌دهند.
- سایمتیدین عوارض لورازپام را افزایش می‌دهد.
عوارض جانبی:
هر دارو به موازات ایجاد اثر درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگر چه همۀ این عوارض در یک فرد مشاهده نمی‌شود، ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
عوارض جانبی لورازپام عبارت است از:
- سیستم عصبی مرکزی: سردرد، سرگیجه، خستگی، ضعف، خواب‌آلودگی، کابوس شبانه، آتاکسی، لرزش، افسردگی
- سیستم گوارش: تهوع و استفراغ، خشکی دهان، اختلال در بلعیدن، یبوست، بی‌اشتهایی
- سایر: راش و حساسیت جلدی، کندی ضربان قلب، احتباس ادراری، دوبینی، تاری دید، دپرسیون تنفسی
مصرف در بارداری و شیردهی:
- بارداری: اطلاعات کافی مبنی بر مطالعۀ تأثیر لورازپام در بارداری انسان در دست نیست. پژوهش‌ها نشان داده است کودکان متولد شده از مادرانی که در اواخر بارداری از بنزودیازپین‌هایی مانند لورازپام استفاده می‌کردند، در خطر مشکلات تنفسی، مشکلاتی در تغذیه و کاهش دمای بدن قرار دارند.
- شیردهی: مصرف لورازپام در شیردهی توصیه نمی‌شود و ادامۀ درمان با لورازپام یا قطع مصرف آن بستگی به اهمیت لورازپام برای مادر دارد. لورازپام در شیر ترشح می‌شود. نوزادانی که مادران آنها در طول شیردهی از لورازپام استفاده می‌کنند در خطر خواب‌آلودگی و ناتوانی قرار دارند.
مراقبت‌های پزشکی و پرستاری:
- در هنگام درمان با لورازپام این موارد را بررسی کنید: شمارش سلول‌های خونی، آنزیم‌های کبدی، عملکرد کلیوی
- در زمان درمان با لورازپام تزریقی، وضعیت تنفسی بیمار را در نظر داشته باشید.
- فشار خون را در دو وضعیت خوابیده و ایستاده کنترل کنید.
- بررسی وضعیت ذهنی بیمار در زمان درمان با لورازپام اهمیت دارد.
- نشانه‌های وابستگی به لورازپام را در نظر داشته باشید: تهوع و استفراغ، سردرد، درد عضلانی، لرزش، تشنج
- برای رفع خشکی دهان ناشی از مصرف لورازپام، مصرف آدامس یا آب نبات را پیشنهاد دهید.
- تزریق لورازپام عضلانی باید به صورت عمیق انجام شود.
- در ابتدای درمان با لورازپام به دلیل کاهش فشار خون وضعیتی، بیمار را در هنگام حرکت کمک کنید.
مراقبت‌های بیمار و خانواده:
- در هنگام درمان با لورازپام از تغییر وضعیت ناگهانی پرهیز کنید؛ زیرا لورازپام سبب گیجی می‌شود.
- برای کاهش نشانه‌های گوارشی لورازپام، آن را با غذا مصرف کنید.
- از مصرف الکل و هر گونه داروی غیر نسخه‌ای بدون مشورت با پزشک خودداری کنید؛ زیرا ممکن است تأثیر خواب‌آلودگی یا مشکلات تنفسی تشدید شود.
- لورازپام باید بر اساس دستور پزشک با میزان مصرف معین استفاده شود. از قطع ناگهانی لورازپام اجتناب کنید.
- لورازپام خواب‌آور است؛ بنابراین در هنگام درمان با لورازپام، از انجام فعالیت‌هایی که به هوشیاری کامل نیاز دارند، پرهیز کنید.
- در زمان درمان با لورازپام از روش‌های ضدبارداری استفاده کنید.
- حداکثر مدت استفاده از لورازپام چهار ماه با دستور پزشک است.
- لورازپام اعتیادآور است و می‌تواند وابستگی روانی و فیزیکی را به دنبال داشته باشد. بنابراین باید در کمترین میزان و برای کوتاهترین دورۀ درمانی در نظر گرفته شود.
- قطع لورازپام باید تدریجی و زیر نظر پزشک انجام شود.