دکتر حسینعلی ابراهیمی      استاد بیماری های مغز و اعصاب

دانشگاه علوم پزشکی کرمان – مرکز تحقیقات بیماریهای مغز و اعصاب

پیش گفتار: لاموتریژین یکی از داروهای جدید ضد صرعی می باشد و بیش از دو دهه است که مورد استفاده قرار گرفته است. لاموتریژن یک ترکیب ساختگی فنیل تریازین است که باعث افزایش فعالیت گابا می شود.

روش: در این مطالعه اثر بخشی و همچنین عوارض ناخواسته لاموتریژن بر روی بیماران صرعی مراجعه کننده در طی یک دهه  بررسی شده است.

نتایج: 1222 بیمار صرعی (667 مرد و 554 زن) تحت درمان با لاموتریژین قرار گرفتند (تک داروئی و یا چند داروئی). در بیش از 80% موارد بدون اختلاف معنی دار آماری بین دو جنس واکنش مطلوب دیده شد. در 5% موارد بثورات پوستی دیده شد. در بیش از 1% موارد سردرد به حدی بود که مجبور به قطع دارو شد. در 1% موارد میوکلونیک جرک پس از مصرف دارو دیده شد. در 3 مورد سندرم استیون-جانسون/نکروز توکسیک اپیدرم دیده شد. در 3 مورد لوکوپنی همراه ترومبوسیتوپنی دیده شد. در سه مورد که هر سه کودک بودند  دیستونی پاسخ پذیر به لوودوپا دیده شد.

نتیجه گیری : میزان اثر بخشی لاموتریژین بالا است. عوارض ناخواسته متعددی دارد، که مهمتر از همه واکنش های پوستی است. شروع تدریجی دارو از شدت و فراوانی آن می کاهد، ولی ضایعات پوستی شدید (سندرم استیون-جانسون) نادر است. برتری لاموتریژین بر سایر داروهای ضد صرعی ناشی از اختلال شناخت کمتر و خواب آوری کمتر است.

واژه های کلیدی: لاموتریژین، صرع، عوارض ناخواسته، اثر بخشی.