چون سن بلوغ، زمان تغییرهای سریع در زندگی دختران است؛ این طبیعی است که ببینیم چگونه این تغییرات روی الگوی تشنج ها تاثیر می گذارند. با در نظر گرفتن این نکته که بین هورمون ها و تشنج ها رابطه ای وجود دارد؛ مهم است که همۀ حقایق را بدانیم.

دختران در سنین نوجوانی، در حالی که بالغ می شوند؛ تغییرهای قابل توجهی در ظاهر، هیجان ها و تفکر شناختی خود تجربه می کنند. این تغییرها به دلیل تغییرات هورمونی در بدن آنها اتفاق می افتد که انتقال آنها را به دورۀ بزرگسالی تقویت می کند.

با توجه به افزایش فعالیت هورمون ها در بدن، جای هیچ تعجبی نیست که بعضی از دختران تغییرهایی را در میزان تشنج های خود در دوران بلوغ تجربه می کنند. بعضی از انواع اصلی صرع، مانند صرع میوکلونیک جوانان ( JME) بیشتر در دوران بلوغ آغاز می شود. برای دختران جوانی که تجربۀ تشنج دارند، اهمیت دارد که با یک متخصص اعصاب اطفال در ارتباط باشند.

به یاد داشته باشیم که هورمون ها به خودی خود، دلیل بروز تشنج ها نیستند؛ بلکه آنها می توانند تأثیری در زمان بروز تشنج ها و تعداد دفعات آنها داشته باشند. بعضی از دختران مبتلا به صرع، متوجه تغییرهایی در الگوی تشنج خود در زمان تغییر سطح هورمون ها می شوند. دختران مبتلا به صرع ممکن است متوجه شوند که در زمان عادت ماهیانه، بعضی از انواع تشنج ها ناپدید شده و مدل های دیگری شروع می شوند.

داروهای ضدصرع روشی معمول، برای جلوگیری از بروز تشنج ها در دختران هستند. اما مثل تمام داروهای دیگر، این داروها هم می توانند در بعضی از دخترها عوارض جانبی ایجاد کنند. داروهای ضدصرع می توانند اضافه وزن ناخواسته یا کاهش وزن به وجود آورند و در دورۀ‌ماهیانه دختران نوجوان اثر بگذارند.