راهنمای سفر با صرع

دستورات دارویی

مطمئن باشید که داروهایتان را به صورت منظم و با همان فاصلۀ زمانی معمول مصرف می‌کنید. قبل از مسافرت اختلاف ساعت مقصدتان را بررسی کنید و زمان مصرف داروهایتان را با آنجا مطابقت دهید. اگر مطمئن نیستید، قبل از سفر با پزشکتان در این مورد صحبت کنید.
نسخۀ دارویی و گواهی پزشکتان را دربارۀ جزئیات صرع خود، در ساک دستی همراه خود داشته باشید. تمام داروهایتان را در بسته بندی اصلی داروها همراه ببرید. قبل از سفر هرگونه محدودیت را برای مقدار دارویی که می‌توانید با خود ببرید، بررسی کنید.
نسخۀ پزشک حتماً همراهتان باشد تا در هنگام سفر بتوانید داروهایتان را تجدید کنید. در بعضی کشورها، ممکن است نیاز به نسخۀ پزشک همان کشور را داشته باشید؛ پس نام ژنریک داروهایتان را بدانید.
اگر برای مقصد واکسیناسیون لازم است، از پزشکتان بپرسید که آیا این واکسن، داروها یا تشنج‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
از کم‌خوابی یا مصرف الکل جداً بپرهیزید.

توصیه‌های عمومی

نکته‌هایی برای سفر :

مقررات و محدودیت‌های امنیتی فرودگاه یا اسکله‌ای را که از آنجا سفر می‌کنید بررسی کنید. این موارد می‌توانند مرتباً تغییر کنند.
دارو به میزان کافی برای زمانی که عازم خارج یا داخل هستید؛ در ساک دستی همراه خود داشته باشید.
مطمئن باشید که الگوی خوابتان قبل یا در هنگام سفری طولانی مختل نمی‌شود.
اگر نیاز به بعضی تسهیلات در هنگام سفر دارید ( مثل رژیم غذایی یا حمل و نقل ) مطمئن باشید که با شرکت مسافربری یا فرودگاه در این موارد به شکل مطلوبی به توافق رسیده‌اید.

نوشیدن مایعات

همانطور که سعی می‌کنید از کم‌آبی در تعطیلات بپرهیزید، به ویژه اگر در منطقه‌ای گرم به سر می‌برید؛ به خاطر داشته باشید که مصرف مایعات زیاد نیز می‌تواند موجب تشنج شود.
الکل با داروهای ضد صرع تداخل دارد. از نوشیدن زیاد آن جداً خودداری کنید و به خاطر داشته باشید که گرما می‌تواند اثر الکل را تشدید کند.

تغذیه

سعی کنید مرتب غذا بخورید؛ چرا که قند خون پایین موجب تشنج می‌شود. اگر سفرتان در ساعاتی غیرمعمول است یا خیلی طولانی خواهد بود؛ همراه خود میان‌وعده داشته باشید.

خواب

سفر به خارج از کشور، اغلب الگوی طبیعی خواب شما را مختل می‌کند. سعی کنید میزان ساعت معمولی را که می‌خوابید، در سفر حفظ کنید.

گردش

همان مراقبت‌هایی را که در خانه داشتید در سفر نیز اعمال کنید.

دوچرخه سواری: حتماً از کلاه ایمنی استفاده کنید و از دوچرخه سواری در مسیرهای شلوغ بپرهیزید.
پیاده‌روی: از پیاده‌روی در لبۀ بیرونی پیاده‌رو بپرهیزید و نزدیک آب احتیاط کنید. برای عبور عرض جاده، از خط عابر پیاده استفاده کنید یا از پل عابر پیاده رد شوید.
حمل و نقل عمومی: از کنار سکوی ایستگاه‌ها دوری کنید، از درها کاملاً دور بایستید و از مسافرت روی پلۀ اتوبوس‌ها بپرهیزید.

محل سکونت

پیش از بستن قرارداد بررسی کنید که وسایل امنیتی مورد لزوم شما منظور شده باشد مانند : طبقۀ همکف یا در صورت نیاز به صندلی چرخدار؛ آسانسور برای طبقات، دوش در حمام.

تفریح شبانه

استفاده از کلوب‌های شبانه و بعضی از بارها، در صورتی که صرع حساس به نور دارید، برای شما خطر دارد. در این صورت، بهتر است از این مکان‌ها استفاده نکنید.

ورزش

ورزش هایی که به نوعی با آب مرتبط هستند مانند شنا یا ماهیگیری، در صورت بودن یک همراه ( دوست یا یکی از اقوام ) که بتواند در مواقع اورژانس کمک کند، می‌توانند به شرط امنیت لذت‌بخش باشند.
در صورت دوچرخه‌سواری یا اسب‌سواری، از کلاه ایمنی استفاده کنید.
قبل از هرگونه ورزش پرخطری مطمئن شوید که پوشش بیمه‌ای مناسب دارید.

سلامت

بیماری‌های جدی مثل عفونت‌ها و اسهال، درمان دارویی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در صورتی که به یکی از این دو حالت بیش از 24 ساعت مبتلا شدید، باید حتماً ویزیت پزشکی شوید.

بیمه

در زمان سفر همۀ جزئیات بیمه‌ای خود را همراه داشته باشید. هرگونه هزینه‌های درمانی که در هنگام سفر برای شما پیش می‌آید را نگه دارید، چرا که ممکن است شرکت بیمه آن را از شما درخواست کند.

رانندگی

اگر قصد دارید در جاده رانندگی کنید؛ مطمئن باشید که هرگونه محدودیتی را برای رانندگی با صرع بررسی کرده‌اید. شرکت‌های اجاره ماشین و سایت‌های مرتبط با آنان، اطلاعات اختصاصی دربارۀ کشوری که قصد دیدنش را دارید به شما می‌دهند. خوب است بیمۀ رانندگی خود را بررسی کنید که آیا جاده‌ها را نیز تحت پوشش قرار می‌دهد.

جمله‌های سودمند به زبان کشوری که قصد مسافرت به آنجا را دارید:

نزدیک‌ترین داروخانه کجاست؟
نزدیک‌ترین پزشک جراح کجاست؟
نزدیک‌ترین بیمارستان کجاست؟
لطفاً به دکتر/ اورژانس تلفن کنید.
من صرع دارم.
داروهایم را یک / دو / سه / چهار بار در روز مصرف می‌کنم.
داروهای ضدصرع من : ………………………….
من با این داروها کاملاً کنترل شده‌ام.
معمولاً 2/4/6/8/12/2/40 تشنج در هفته / ماه / سال دارم.
معمولاً هوشیاری‌ام را در تشنج از دست نمی‌دهم.
معمولاً در تشنج بیهوش می‌شوم.
تشنج‌هایم معمولاً چند دقیقه‌ای طول می‌کشد.
بعد از تشنج، چند دقیقه / ساعت طول می‌کشد تا کاملاً هوشیاری‌ام را به دست بیاورم.
در تشنج به طور طبیعی به خودم آسیب نمی‌زنم.
ممکنه مرا به هتل برسانید؟ / ممکنه برایم تاکسی خبر کنید؟ / ممکنه به دوستم زنگ بزنید؟
به آمبولانس نیازی ندارم. در عرض چند دقیقه حالم بهتر خواهد شد.