• سازگاری با صرع در هر فردی با دیگری متفاوت است.
• کنترل تشنج ها می تواند بسته به نوع درمان و موقعیت فرد، از کاملاً کنترل شده تا کنترل نشده متفاوت باشد.
• صرع و درمان آن، می تواند نوع تفکر و احساس فرد را تحت تأثیر خود قرار دهد.
• دغدغه های صرع بر اساس سن و جنسیت یا والد بودن و همسربودن می تواند تفاوت داشته باشد.
• زندگی با صرع یک مسئلۀ خانوادگی است.

یکی از بزرگترین دغدغه های افراد مبتلا به صرع و خانواده های آنها، این است که صرع چگونه زندگی روزانه را تحت تأثیر خود قرار می دهد. آیا لازم است آنها فعالیت های خود را محدود کنند؟ اگر بله، چگونه؟ دغدغه های دیگری که می تواند وجود داشته باشد این که تشنج ها چگونه زندگی خانواده، سایر روابط، مدرسه، کار یا تفریح را تحت تأثیر خود قرار می دهد.

سازگاری با صرع برای هر فردی متفاوت از فرد دیگر است. افرادی که تشنج هایشان به خوبی کنترل شده است؛ نسبت به افرادی که تشنج های کنترل نشده دارند؛ دغدغه ها و موضوع های متفاوتی دارند. همچنین داشتن تشنج های زیاد و مصرف داروهای ضد تشنج، ممکن است نوع تفکر، احساس و توانایی سازگاری با صرع را در افراد تحت تأثیر خود قرار دهد. تجربه ها و دغدغه ها در افراد جوان، والدین، بزرگسالان و افراد مسن با هم فرق می کند. جنسیت هم در چگونگی نگاه ما به صرع، چگونگی سازگاری با صرع و دغدغه هایی که با آنها مواجه می شویم؛ نقش مهمی ایفا می کند. 

از آنجایی که فرمول جادویی برای زندگی با صرع وجود ندارد؛ سؤال های زیر را در نظر بگیرید. این سؤال ها کمک می کنند تا در مورد نیازهایتان فکر کنید و اینکه از کجا لازم است شروع کنید:

• صرع چگونه شما و خانواده تان را تحت تأثیر قرار داده است؟
• آیا حقوق و مسئولیت های خود را برای مدیریت سلامتی خود می شناسید؟
• آیا می دانید چگونه با نگرش های منفی سازگار شوید؟
• آیا می دانید چگونه بین ایمنی و زندگی به شیوۀ دلخواهتان، تعادل برقرار کنید؟
• آیا می دانید منابع حمایتی که نیاز دارید را از کجا تأمین کنید؟
• آیا در مورد زندگی با صرع، گفت وگو می کنید؟ اگر نه؛ آیا گفت وگوی دیگران به شما در این باره کمک می کند؟