استرس به طور کلی پاسخی است که هر فرد  به تغییرهای زندگی‌اش می‌دهد؛ به ویژه اگر مرتبط با یک تهدید یا یک دستور باشد. استرس می‌تواند از محرک‌های محیطی، جسمی یا روانی منشأ بگیرد.

همۀ افراد، چه افراد مبتلا به صرع، چه  خانواده‌های ایشان، دوستانشان و یا  دیگران  می‌توانند در زمان‌های مختلف استرس داشته باشند. استرس بخشی از  زندگی طبیعی است و با موارد زیر مرتبط است:

• یک برنامۀ شلوغ که زمان کمی برای استراحت یا تفریح باقی می‌گذارد.

• انتظارهای غیرواقعی یا درخواست‌های خیلی زیاد

• احساس شتاب همیشگی و کار بیش از حد

• یک موقعیت سخت در زندگی مثل یک مسئلۀ جدی سلامتی یا چالشی در روابط

• تغییرهای بزرگ زندگی مثل تغییر شغل یا مهاجرت

• فقدان مهارت یا توانمندی پذیرش مسئولیت

استرس می تواند هم به ما کمک کند و هم آسیب زننده باشد.  

• استرس می‌تواند محرکی برای فرد باشد تا به مسئله‌های طبیعی زندگی‌اش به همان خوبی موقعیت‌های خطرناک یا چالش‌برانگیز پاسخ دهد.

• اگر فرد استرس بیش از اندازه داشته باشد یا مهارت‌های لازم برای سازگاری با استرس نداشته باشد؛ خیلی راحت می‌تواند تحت استرس شدید قرار بگیرد.

• ابتلاء به یک مسئلۀ سلامتی، مثل صرع و تشنج‌های تکرارشونده هم، می‌تواند عامل به وجودآورندۀ استرس باشد.

دلیل اینکه چرا استرس ممکن است سبب تحریک تشنج شود، هنوز مشخص نیست.

استرس افراد را به روش‌های مختلف تحت تأثیر قرار می‌دهد :

• استرس موجب آزادسازی هورمون‌های مرتبط با سیستم عصبی می‌شود؛ که به نوبۀ خود، مغز را درگیر می‌کند.

• قسمتی از مغز که درگیر تشنج می‌شود، اهمیت دارد. مثلاً تشنج‌های موضعی، همان قسمت‌هایی از مغز هستند که در پاسخ به استرس، درگیر می‌شوند.

• استرس ممکن است الگوی خواب فرد را مختل کند که خود می‌تواند موجب تحریک تشنج شود.