#محرک_تشنج

مواد مخدر و تشنج

هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد استفادۀ مقدار طبیعی از نیکوتین و کافئین، در تشنج افراد مبتلا به صرع  تأثیر دارد. البته در صورت استفادۀ زیاد از هر دو، تجربۀ تشنج بندرت در افراد گزارش شده است.

در مورد کافئین، مشکل بتوان گفت چه مقدار برای شما مناسب است؛ چون نوشیدنی‌های مختلف و غذاها و حتی بعضی داروها، شامل آن هستند.

کافئین بیشتر از آنکه مستقیم روی تشنج‌ها تاثیر بگذارد؛ با تأثیر روی خواب فرد، ممکن است آنها را تشدید کند.

سیگار کشیدن هم نه به دلیل اثرات نیکوتین بر فرد مبتلا به صرع، بلکه به علت خود ماهیت سیگار، خطرناک است: در صورت از دست دادن هوشیاری یا عدم کنترل حرکت بدن، ممکن است سیگار روشن از دست شما بیفتد و موجب آتش سوزی شود.

مواد مخدر

تمام اشکال کوکائین، بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه یا حتی چند ساعت بعد از مصرف، تولید تشنج می‌کنند. تشنج‌های ایجاد شده، بسیار خطرناک هستند و معمولاً با حملۀ قلبی و مرگ همراه هستند.  این موضوع می‌تواند حتی در فردی که هیچ سابقۀ تشنج هم نداشته، اتفاق بیفتد. اگر صرع دارید، حتماً از مصرف این مواد بپرهیزید.

آمفتامین‌ها هم محرک مغز هستند. اگر شما از آمفتامین‌ها یا داروهایی نظیر آن استفاده می‌کنید، اختلال خواب، گیجی یا اختلال‌های جدی روانپزشکی در شما ایجاد می‌شود و در این صورت، احتمال فراموشی مصرف داروها، برایتان بیشتر می‌شود.

پژوهش‌ها در این زمینه نشان داده است که تخریب ماندگار مغز در اثر استفاده از این مواد محرک ایجاد شده و در اثر مصرف زیاد، تشنج شدید تونیک کلونیک به همراه حملۀ قلبی و مرگ اتفاق می‌افتد.  

بیشتر

استرس و صرع

استرس به طور کلی پاسخی است که هر فرد  به تغییرهای زندگی‌اش می دهد؛ به ویژه اگر مرتبط با یک تهدید یا یک دستور باشد. استرس می‌تواند از محرک‌های محیطی، جسمی یا روانی منشأ بگیرد.

همۀ افراد، چه افراد مبتلا به صرع،چه خانواده‌های ایشان، دوستانشان و یا  سایرین می‌توانند در زمان‌های مختلف، استرس داشته باشند. استرس، بخشی از یک زندگی طبیعی است و اغلب با موارد زیر مرتبط است:

  • یک برنامۀ شلوغ که زمان کمی برای استراحت یا تفریح  می‌ماند.
  • انتظارهای غیرواقعی یا درخواست‌های خیلی زیاد
  • احساس شتاب همیشگی و کار بیش از حد
  • یک موقعیت سخت در زندگی مثل یک مسئلۀ جدی سلامتی یا چالشی در روابط
  • تغییرهای بزرگ زندگی مثل تغییر شغل یا مهاجرت
  • فقدان مهارت یا توانمندی پذیرش مسئولیت

استرس می‌تواند هم به ما کمک کند و هم صدمه زننده باشد.  

  • استرس می‌تواند محرکی برای فرد باشد تا به مسئله‌های طبیعی زندگی‌اش به همان خوبی موقعیت‌های خطرناک یا چالش‌برانگیز پاسخ دهد. 
  • اگر فرد استرس بیش از اندازه داشته باشد یا مهارت‌های لازم برای سازگاری با استرس نداشته باشد؛ خیلی راحت می‌تواند استرس شدید بگیرد.
  • ابتلاء به یک مسئلۀ مهم در سلامت، مثل صرع و تشنج‌های تکرارشونده هم می‌تواند عامل به وجود آورندۀ استرس باشد.

دلیل اینکه چرا استرس ممکن است سبب تحریک تشنج شود، هنوز مشخص نیست. استرس افراد را به روش‌های مختلف تحت تأثیر قرار می‌دهد :
• استرس موجب آزاد شدن هورمون های مرتبط با سیستم عصبی می‌شود که مغز را درگیر می کند.
• قسمتی از مغز که درگیر تشنج می شود، اهمیت دارد. مثلاً تشنج‌های موضعی همان قسمت‌هایی از مغز هستند که در پاسخ به استرس درگیر می‌شوند.
• استرس ممکن است الگوی خواب را مختل کند که می‌تواند موجب تحریک تشنج شود.

بیشتر

تحریک‌کننده‌های تشنج

بعضی از افراد  متوجه می‌شوند که تشنج هایشان در پاسخ به یک الگو یا در موقعیت‌های خاصی، بیشتر اتفاق می‌افتد.

افرادی که صرع واکنشی دارند؛ متوجه می‌شوند که تشنج‌هایشان در پاسخ به یک محرک خاص مثل نورهای چشمک‌زن یا صداها بیشتر تحریک می شود.

دانستن این که چه محرک‌هایی، تشنج‌های شما را تشدید می‌کنند؛ می‌تواند به شما کمک کند تا در صورت مواجه شدن با این محرک‌ها، برای پیشگیری از وقوع تشنج‌ها آماده باشید.

بعضی از افراد به راحتی متوجه یک یا دو محرک می‌شوند؛ مثلاً تشنج‌هایشان در هنگام خواب یا زمان بیداری اتفاق می‌افتد.

 

شایعترین عوامل محرک تشنج‌ها عبارتند از :

  • کمبود خواب خستگی مفرط، نداشتن خواب کافی
  • فراموش کردن مصرف دارو
  • تب یا سایر بیماری ها
  • نورهای چشمک زن یا الگوهای بینایی خاص
  • استرس
  • تغییرهای هورمونی در زنان مرتبط با پریود ماهانه
  • قند خون پایین، گرسنگی
  • بعضی غذاهای خاص مثل کافئین زیاد یا مواد غذایی محرک ( ادویه‌جات تند )
  • مصرف الکل و مواد مخدر
  • استفاده از بعضی داروها
بیشتر