زنان و مردان بعد از چهل سالگی، مستعد كاهش تدريجی تودۀ استخوانی هستند. زنان بيشتر از مردان در خطر این کاهش هستند. در طول پنج سال اول يائسگی، هر سال تودۀ استخوانی حدود 4 تا 5 درصد تحليل می‌رود. اين كاهش استخوان به دلیل كمبود استروژن كه هورمونی مهم برای تراکم استخوان است، اتفاق می‌افتد.
ساير علت‌های كاهش تراكم استخوان می‌تواند به دلیل رژيم غذایی با كلسيم کم، فقدان ورزش و مصرف سيگار یا الكل باشد. زنان با تاريخچۀ فاميلی تحليل تدريجی استخوان، بيشتر در معرض خطر هستند.
كاهش تراكم استخوان در بيماران مبتلا به صرع، سریعتر اتفاق می افتد. داروهای ضد صرع، آنزيم های كبدی را تحريك می كنند و با کم شدن رشد فعال ويتامين D، موجب كاهش جذب كلسيم می شوند.
اسكن DEXA آزمایشی است كه می‌تواند تراكم مواد معدنی استخوان را اندازه گيری كند. اين آزمايش ميزان سلامتی استخوان شما را تعيين و ارزيابی می‌كند که آيا شما در خطر شكستگی يا ترک استخوان قرار دارید يا خير؟
توصیه می‌شود بیماران مبتلا به صرع در چهل سالگی يك اسكن DEXA انجام دهند؛ به ویژه اگر داروهایی مانند فنی توئین، فنوباربیتال یا پریمیدون را پنج سال یا بیشتر مصرف كرده باشند.
بيماران مبتلا به صرع لازم است روزانه كلسيم و مكمل‌های ويتامين D را كه برای سلامتی استخوان ضروری هستند، مصرف كنند. استخوان به طور دائم در معرض از كارافتادگی و فرآيند تجديد است.
بعضی موارد سبک زندگی مانند تغذيه، ورزش و فعالیت روزانه، عدم مصرف سیگار و الکل هم می‌تواند میزان آسيب به استخوان را کاهش دهد.
بعضی از داروهای ضد صرع، جذب کلسیم و ویتامین D را در بدن ( که هردو برای استخوان‌ها بسیار حیاتی و لازم هستند ) کاهش می‌دهند. توصیه می‌شود هرفردی که حداقل پنج سال یا بیشتر مبتلا به صرع بوده؛ آزمایش سنجش تراکم استخوان انجام دهد. همچنین مصرف داروهای مکمل ( شامل ویتامین و مواد معدنی) و تغذیۀ سالم به همراه ورزش مرتب و خواب کافی می‌تواند در کاهش عوارض ناشی از پوکی استخوان کمک کند.