نکته هایی برای حفظ امنیت ✅

بر اساس یافته های انجمن صرع آمریکا، یک نفر از هر پنج نفر مبتلا به صرع، تنها زندگی می کند. این خبر خوبی برای کسانی است که می خواهند مستقل زندگی کنند. حتی اگر خطر بروز تشنج هم وجود داشته باشد، شما امکان آن را دارید تا یک روال معمول روزانه برای خود ایجاد کنید.

ما اینجا می خواهیم به شما گام هایی را نشان دهیم که در صورت وقوع تشنج، به شما کمک می کند. می توانید محل زندگی خود را به گونه ای طراحی کنید تا در صورت بروز تشنج، امنیت بیشتری داشته باشید.

از آنجایی که صرع، وضعیتی برای تمام زندگی است، تغییر سبک زندگی می تواند وضعیت سلامتی شما را ارتقاء داده و خطر تشنج ها را کم کند.

1. یک برگۀ ” طرح درمان” روی یخچال خود نصب کنید.
   این برگه به اطرافیان شما کمک می کند تا بدانند در موقع نیاز، چه اقدامی لازم است انجام دهند. نمونۀ این برگه را می توانید فردا از کانال انجمن صرع دریافت کنید. این برگه کمک می کند تا دیگران با نوع تشنج شما را آشنا شوند و نکته های مهمی را در مورد آن بدانند؛ مانند این که چه زمانی با اورژانس تماس بگیرند یا شما را در چه موقعیتی قرار دهند.
   برای تکمیل این برگه، از پزشک معالج خود کمک بگیرید. ممکن است پزشکتان، نکته هایی برای اضافه کردن به برگه داشته باشد، که ثبت آنها می تواند برای شما کمک کننده باشد.
2. محل زندگی خود را آماده کنید.
   تغییرهای کوچکی در فضای خانه، می تواند به شکل چشمگیری، خطر آسیب فیزیکی را در زمان تشنج کاهش دهد. گوشه های تیز وسایل را با پارچه های نرمی بپوشانید. اشیائی که ممکن است موجب سقوط شما شوند، از زمین بردارید. پوشش های غیرلغزندۀ زمین، می توانند کمک کننده باشند.
   در حمام برای پیشگیری از سقوط، دستگیره هایی را نصب کنید. در حمام نیز از کفی های بدون لغزش، برای جلوگیری از زمین خوردن و آسیب استفاده کنید. زیر دوش از نشستن روی یک صندلی کمک بگیرید و از دوش به جای وان، استفاده کنید.
   درها را بسته نگه دارید؛ ولی قفل نکنید، تا در صورت نیاز، بتوانند به شما کمک کنند. یه یک همسایۀ مطمئن، کلید منزل خود را بدهید.
   از آسانسور به جای پله، برای بالارفتن استفاده کنید. فضاهایی که ممکن است خطرناک باشند را قفل کنید، مثل بالکن یا ورودی پله های اضطراری.
3. تحریک کننده های تشنج خود را بشناسید.
   تحریک کننده های تشنج از فردی به فرد دیگر، مختلفند. بعضی از افراد می توانند تجربۀ تشنج خود را به یک رویداد نسبت دهند. این اطلاعات، بسیار مهم است؛ چون شانس وقوع تشنج را با اجتناب از این موارد، کاهش می دهد.
   برای مثال تحریک کننده ها می توانند موارد زیر باشند:

• استرس
• کم خوابی
• تب
• زمان مشخصی از روز
• کاهش قند خون
• دورۀ ماهیانه در بانوان
  با تشخیص تحریک کننده های تشنج خودتان، خیلی بهتر می توانید امنیت خود را مهیا کنید.
  گام هایی برای کاهش استرس بردارید؛ مثل ورزش مرتب، که شانس وقوع تشنج را در شما کم می کند. علاوه بر این اگر خانواده یا دوستانتان هم، تحریک کننده های تشنج شما را بشناسند، بهتر می توانند به شما کمک کنند.

4. در سبک زندگی خود، تغییرهایی به وجود آورید.
به سلامتی خود توجه کنید تا در طولانی مدت، به کاهش تشنج های شما هم کمک شود. خواب کافی، تغذیۀ مناسب و ورزش منظم توصیه می شود. داروهای خود را طبق توصیۀ پزشکتان مصرف کنید. تلاش کنید تا شغلی داشته باشید و با جامعه در تماس باشید. ممکن است اجازۀ رانندگی نداشته باشید. در این صورت می توانید از وسایل حمل و نقل عمومی برای فعالیت های خود استفاده کنید. حتماً در محیط بیرون، کارت صرع خود را همراه داشته باشید تا در صورت وقوع تشنج، اطرافیان شما بدانند چه اتفاقی افتاده است.
بعضی از افراد مبتلا به صرع، در خانه کار می کنند. این امکان، شانس کاهش تشنج ها را به فرد می دهد. همزمان به خاطر داشته باشید که بسیار مهم است از جامعه و مردم، دور نمانید. یک گروه حمایتی از دوستان مبتلا به صرع، می تواند به این ارتباط عاطفی کمک کند.
این کارها می تواند میزان استرس را در شما کاهش داده و در نتیجه خطر بروز تشنج را کم می کند.

با مراقبت از خود و ایجاد تغییر در سبک زندگی تان برای کاهش بروز تشنج ها، می توانید به تنهایی و مستقل همراه با صرع زندگی کنید.