#خواب_وصرع

بهداشت خواب

ده نکته برای بهبود خواب خوب

  1. تا جایی که می‌توانید ساعت مشخصی برای خوابیدن و بیدار شدن داشته باشید.
  2. با ساعت بیولوژیک بدنتان سازگار شوید و خستگی خود را نادیده نگیرید. هر وقت بدنتان هشدار داد به رختخواب بروید.
  3. اطمینان داشته باشید که اتاق خوابتان جایی آرام و راحت است. سعی کنید اتاق خواب در شب تاریک باشد و صبح بعد از بیدار شدن پرده‌ها را کنار بزنید.
  4. کار در شیفت شب در افراد مبتلا به صرع پیشنهاد نمی‌شود؛ چون کیفیت خواب و زمان خوابیدن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

  5. افرادی که در خوابیدن مشکل دارند یا خواب منقطع دارند و از آرام‌بخش استفاده می‌کنند، باید بدانند که این داروها می‌توانند مشکل را تشدید کنند. سعی کنید الگوی خواب خود را با استفاده از روش‌های طبیعی ارتقا ببخشید.
  6. افرادی که کم‌خوابی شدید  دارند؛معمولاً  در طول روز به قهوه یا سایر مواد تحریک‌کننده متوسل می‌شوند؛ که سبب تشدید تشنج‌ها می‌شوند. از استفادۀ محصولات کافئین‌دار بعد از صرف نهار و شام خودداری کنید چون در کیفیت خواب شما اثر زیادی خواهد گذاشت.
  7. ورزش منظم می‌تواند خواب آرامبخشی را برای شما به ارمغان بیاورد. دقت کنید چهار ساعت قبل از خواب شب ورزش نکنید.
  8. برای یک الگوی خواب مؤثر، از فعالیت‌های آرام‌بخش در ساعات شب استفاده کنید. قبل از خواب به چیزهایی که شما را نگران می‌کند فکر نکنید.
  9. دستگاه‌های دیجیتال ( موبایل، تبلت، لپ تاب و مودم ) را هرگز در اتاق‌خواب استفاده نکنید و هنگام خواب آنها را خاموش کنید.

  10. سعی کنید یک ساعت قبل از خواب، از دیدن فیلم یا برنامه‌های پرهیجان تلویزیون خودداری کنید.  

برای افرادی که تشنج‌های شبانه دارند، موارد زیر توصیه می‌شود:

  • برای خوابیدن از تخت کوتاه انتخاب کنید. از خوابیدن در طبقۀ بالای تخت‌های دوطبقه خودداری کنید. میزهای کنار تخت  را دور کنید تا در صورت افتادن از تخت، از آسیب جدی جلوگیری شود.
  • یک تشک کنار تخت بگذارید تا در صورت افتادن از تخت در زمان تشنج، مانع آسیب شود.
  • چراغ خواب‌های دیواری امن‌تر از آباژورهای کنار تخت هستند، چرا که آباژورها و چراغ‌های کنار تخت به راحتی واژگون می‌شوند.
  • استعمال سیگار در تخت برای هر فردی خطرناک است و این کار به ویژه برای افراد مبتلا به صرع شبانه خطر بیشتری دارد.
  • در نظر داشته باشید فردی که در خانه همراه شماست، چه اندازه کمک‌های اولیه در هنگام تشنج را می‌داند. اینکه شما را به پهلو بچرخاند تا احتمال خفگی با بالش کم شود و خونسردی خود را حفظ کند و موارد دیگر؛ به امنیت و مراقبت از فرد در حال تشنج کمک بزرگی می‌کند.
بیشتر

خواب و صرع

عوامل محرک تشنج‌ها در افراد مبتلا به صرع، زیاد هستند. یکی از این محرک‌ها، کمبود خواب و خستگی است.

اگر خواب کافی نداشته باشید، احتمال بروز تشنج خیلی زیاد می‌شود. بعضی از انواع تشنج، مثل تشنج‌های میوکلونیک ( پرش ناگهانی بازوها، سر و تمام بدن)، در زمان‌هایی که‌ فرد خسته است یا تازه از خواب بیدار شده؛ بیشتر اتفاق می‌افتد.

اگر متوجه شده‌اید که خستگی، تشنج‌هایتان را بیشتر می‌کند؛ خواب کافی در شب، برایتان بسیار مهم است و از شب‌بیداری بپرهیزید.

اگر برای خوابیدن مشکل دارید، با پزشک خود گفت‌وگو کنید. این مسئله می‌تواند عارضۀ جانبی داروهای ضدصرع باشد که مصرف می‌کنید. پزشکتان می‌تواند برای شما داروهایی تجویز کند که به خوابیدن بهتر شما کمک کنند.

چیزهایی که لازم است بدانید.

  • یکی از شایعترین عوامل محرک تشنج برای افراد مبتلا به صرع، کم‌خوابی است.
  • تشنج‌های شبانه خواب را مختل می‌کنند و خواب‌آلودگی و گیجی در روز را افزایش می‌دهند.
  • خواب‌آلودگی در روز برای افرادی که تشنج‌هایشان در خواب اتفاق می‌افتد، احتمال بروز تشنج در روز را بیشتر می‌کند.
  • تشنج‌های شبانه یکی از عوامل خطر در “مرگ ناگهانی صرع” هستند.
  • تشنج‌های شبانه ممکن است با اختلال خواب اشتباه گرفته شوند و اختلال‌های جدی خواب هم ممکن است با صرع، اشتباه گرفته شوند.
  • بعضی از داروهای ضدصرع ممکن است مشکلاتی برای خواب شبانه یا خواب‌آلودگی در روز ایجاد کنند.
  • آپنۀ خواب ( قطع تنفس در خواب) در افرادی که تشنج‌هایشان خوب کنترل نشده است، دوبار شایعتر از جمعیت عمومی است.
  • افراد مبتلا به صرعی که اختلال خواب دارند، به نسبت افرادی که دچار اختلال خواب نیستند، از کیفیت زندگی پایین‌تری برخوردارند. درمان اختلال خواب، به کنترل بهتر تشنج‌ها و افزایش کیفیت زندگی منجر می‌شود.
  • و در پایان اختلال خواب می‌تواند صرع را تشدید کرده و صرع نیز می تواند اختلال خواب جدی را بدتر کند. 

چرا بعضی از تشنج‌ها در خواب اتفاق می‌افتد؟

صرع رابطۀ پیچیده‌ای با خواب دارد.

تشنج‌های هنگام خواب می‌تواند در هر نوع از صرعی اتفاق بیفتد. برخی از  افراد فقط  در خواب تشنج می‌کنند؛ در صورتی که ممکن است افراد دیگر، هم در خواب و هم در بیداری دچار تشنج شوند. افرادی که تشنج‌هایشان فقط در شب و هنگام خواب اتفاق می‌افتد، به عنوان مبتلا به ” صرع شبانه” شناخته می‌شوند.

در دسته‌بندی‌های صرع از طرف انجمن علمی پیشگیری از صرع ( ILAE)، به صرع‌هایی “صرع شبانه ” گفته می‌شود که بیش از 90 درصد تشنج‌ها در خواب اتفاق بیفتند.

تخمین زده می‌شود که 12 درصد افراد مبتلا به صرع، صرع شبانه داشته باشند.

چرا تشنج های شبانه اتفاق می افتد؟

تشنج‌های صرعی به شدت تحت تأثیر سیکل خواب هستند.

وقتی می‌خواهیم بخوابیم، یک تغییر موقعیت داریم : از بیداری به خواب. ولی در طول خواب، تغییرهای زیادی اتفاق می‌افتند که از آنها به عنوان مراحل خواب نام می‌بریم. به نظر می‌رسد این مراحل، روی فعالیت مغزی افراد مبتلا به صرع تأثیر داشته باشند. بعضی از تشنج‌ها دقیقاً در یک مرحلۀ خاص از خواب اتفاق می‌افتند.

عقیده بر این است که تشنج‌های شبانه با تغییر  فعالیت الکتریکی مغز در زمان‌های ورود به مراحل مختلف خواب و همچنین مرحلۀ بین خواب و بیداری تحریک می‌شوند. به عنوان مثال در بیداری کامل، امواج مغزی ما تقریباً ثابت می‌مانند؛ ولی در طول خواب، تغییرهای زیادی را نشان می‌دهند. ما به تختخواب می‌رویم و مراحل زیر اتفاق می‌افتد :

  • هوشیاری کامل به خواب‌آلودگی
  • خواب سبک به خواب عمیق
  • مرحلۀ حرکات سریع چشم در خواب عمیق ( REM )
  • و تمام مراحل فوق در طول شب 3 تا 4 بار تکرار می‌شوند.

تغییرهای چشمگیری در مراحل مختلف خواب، توسط دستگاه نوار مغز ثبت می‌شوند.

 

بیشتر