فراخوان مسابقۀ #روز_جهانی_صرع
مهلت پایان ارسال آثار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۱
به برگزیدگان مسابقه جوایزی به رسم یادبود اهدا خواهد شد
شماره انجمن صرع ایران:
021 – 88463271 – 3
(واحد روابط عمومی، داخلی 106)
به برگزیدگان مسابقه جوایزی به رسم یادبود اهدا خواهد شد
شماره انجمن صرع ایران:
021 – 88463271 – 3
(واحد روابط عمومی، داخلی 106)
برای افراد مبتلا به صرع، غیرمعمول نیست که مشکلات حافظه را تجربه کنند. مشکلات حافظه به دلایل زیر اتفاق میافتند:
هرنوع تشنجی به شکل بالقوه میتواند حافظۀ شما را تحت تأثیر قرار دهد، چه در زمان تشنج و چه بعد از آن. اگر تشنجهایتان زیاد است، مشکلات حافظه بیشتر اتفاق میافتند.
بعضی از بیماران تشنجهای منتشر دارند که همۀ مغز درگیر میشود؛ بعضی دیگر تشنجهای موضعی دارند که فقط قسمتی از مغز درگیر میشود. بعضی بیماران هم، نوع منتشر و موضعی را با هم دارند.
اگر تشنجتان موضعی است، نقطۀ شروع تشنج در مغز میتواند حافظهتان را تحت تأثیر قرار دهد.
لوب تمپورال چپ در حافظۀ کلامی مانند یادگیری نامها و به یاد ماندن دروس برای امتحانها بسیار مهم است. اگر تشنجتان از این نقطه شروع میشود، ممکن است در حفظ کلمهها مشکل داشته باشید و وسط جملهها گیر کنید.
لوب تمپورال راست در حافظۀ دیداری مانند به خاطر سپردن صورت افراد یا پیدا کردن مسیر راهها اهمیت دارد.
لوب فرونتال مسئول حافظۀ آیندهنگر است. تشنج در این منطقه باعث فراموشی در انجام کارهای آینده میشود.
بلافاصله بعد از تشنج معمولاً یادآوری اطلاعات، دشوار است. این حالت گاهیاوقات “گیجی بعد از تشنج“ نامیده میشود و بعد از بهبودی کاملاً از بین میرود. زمان بازگشت حافظه بعد از تشنج، در هر فردی متفاوت است.
در صرع لوب تمپورال حتی اگر تشنجهایتان هم به خوبی کنترل شده است، باز هم ممکن است مشکلات حافظه داشته باشید. این مسئله به این دلیل است که لوب تمپورال مسئول خلق خاطرهها است.
گاهی اوقات مشکلات حافظه میتوانند به دلیل عوارض جانبی داروها اتفاق بیفتد. خوابآلودگی یا مشکلات تمرکز میتوانند حافظۀ کوتاه مدت را تحت تأثیر خود قرار دهند و یادگیری و انباشت اطلاعات جدید را با مشکل مواجه سازند.
در صورتی که شما تعداد زیادی دارو یا مقدار زیاد از یک نوع دارو را مصرف میکنید ممکن است مشکلات حافظه در شما بیشتر باشد. مشکلات حافظه بندرت با تغییر دارو از بین میرود. اگر در مورد اثرات دارو روی حافظۀ خود نگرانی دارید، با پزشک معالج خود در این مورد گفتوگو کنید.
اغلب اوقات شیوۀ احساس ما در به خاطر آوردن اطلاعات تأثیر میگذارد. احساس راحتی یا شادی میتواند عملکرد مغز را با افزایش توانایی برای تمرکز و انباشت اطلاعات تحت تأثیر قرار دهد. اگر اضطراب یا نگرانی دارید، احتمالاً مغزتان مشکلات بیشتری برای یادگیری خواهد داشت. همچنین وقتی در به خاطر آوردن اطلاعات مشکل داریم، این نگرانی ممکن است یافتن اطلاعات صحیح را دشوارتر سازد.
خستگی، کمبود خواب یا حال بد میتواند حافظه و تمرکز را تحت تأثیر خود قرار دهد. در بعضی افراد کمبود خواب منجر به تشنج بیشتر میشود یا در بعضی ممکن است به دلیل خستگی، تشنج در خواب اتفاق بیفتد. نداشتن خواب کافی میتواند مشکلات حافظه را بیشتر کند.
در زمان خواب، مغز اطلاعات و تجربهها را پردازش میکند. پژوهشها نشان میدهد که خواب خوب و باکیفیت کمک میکند تا حافظه ثبات بیشتری داشته و اطلاعات را در حافظۀ طولانی مدت نگه میدارد.
همچنان که سن بالاتر میرود، انباشت اطلاعات و به خاطر آوردن آنها سختتر میشود. این مسئله به دلیل تغییر فیزیکی مغز و همچنین تغییر مطالبات ما از حافظهمان اتفاق میافتد.
مدیریت قسمتهای مختلف زندگی مانند کار، خانواده، مطالعه و زندگی اجتماعی میتواند پیچیده باشد و احتمال فراموشی مسائل را افزایش دهد.
دانستن اینکه کدام جنبۀ حافظه در شما بهتر کار میکند و چه عواملی حافظهتان را تحتتأثیر خود قرار میدهد، میتواند کمککننده باشد.
بعد از جراحیهای صرع، معمولاً مشکلات حافظه گزارش شدهاند. این مسئله به ویژه در جراحی لوب تمپورال شایعتر است. حتی اگر جراحی منجر به کنترل کامل تشنجها شود؛ ممکن است بعد از آن مشکلات حافظه به وجود آید.
برخی از کودکان پیش از رسیدن به مرحلۀ نوجوانی، دمدمی مزاج هستند و بعد در دوران نوجوانی نیز، این نوسانهای خلقی بیشتر شده و به سادگی آشفته میشوند. در حالی که بعضی دیگر ممکن است اینطور نباشند. به طور کلی در نوجوانان نوسان خلقی طبیعی، کوتاه است و معمولاَ در واکنش به چیزی که اتفاق میافتد، مثل یک مشکل یا طردشدگی، به وجود میآید. اگر نوجوان شما دوستان خوبی دارد که مورد تأیید شما هستند؛ تکالیف مدرسه را خوب انجام میدهد و کلاً دغدغههای زیادی برای نگرانی شما ندارد؛ برخی نوسانهای خلقی در او طبیعی است.
زمانی که به نظر میرسد غم، آشفتگی یا اضطراب، هیجان اصلی نوجوان شما است و این احساسها، برای هفتهها در او باقی مانده و تبدیل به مانعی در انجام تکالیف مدرسه، روابط دوستانه و خانوادگی شده است؛ این دیگر طبیعی نیست. یعنی مشکلی وجود دارد.
این علائم در نوجوانان بسیار شبیه علائم مشابه در بزرگسالان هستند و شامل موارد زیر هستند :
تلاش کنید بدون هیچ قضاوتی و همدلانه با او مرتبط شوید. ببینید چه چیزهایی او را اذیت میکند. اهمیت دارد که فرزندتان بداند که شما برای کمک به او آماده هستید. بهتر است با یک مشاور در این زمینه گفتوگو کنید. میتوانید مشاور مدرسه را نیز در جریان قرار دهید. افسردگی به راحتی قابل درمان است. اگر نگران هستید که فرزندتان اقدام به خودکشی کند؛ سریعاً با یک متخصص مشورت بگیرید. خودکشی موقعیتی است که کاملاً امکان پیشگیری دارد. تا جایی که میتوانید در روند درمان فرزندتان درگیر شوید. سعی کنید در این زمینه مطالعه کنید و مطالب بیشتری را بدانید.
قند خون باید در بیماران مبتلا به صرع کنترل شود. شیرینیها، کافئین و الکل می توانند باعث نوسان قند خون شوند؛ ولی فیبرهای غذایی به کنترل قند خون کمک میکنند. با این وجود، سطح قند خون باید ثابت و در حد متوسط برای افراد مبتلا به صرع نگه داشته شود. شیرینی، کافئین و الکل باعث نوسان سطح قند خون میشوند و باید از مصرف این مواد اجتناب شود.
علاوه بر اینکه مصرف دو ماده فوق به سلامت بدن آسیب میرساند؛ مصرف الکل ممکن است با داروهای ضدتشنج تداخل کند و آستانة تشنج را پایین میآورد. وقوع تشنج در حال استفاده از سیگار، میتواند منجر به آتشسوزی شود.
برخی از مواد غذایی، گیاهان دارویی و افزودنیها ممکن است در افراد حساس باعث تشنج شوند. البته این امر در اکثر موارد عمومیت ندارد. از جمله این مواد میتوان به مونو سدیم گلوتامات و آسپارتام اشاره کرد. مونو سدیم گلوتامات یک افزایشدهندة طعم است که به سوسیس، سالامی و برخی مواد غذایی اضافه میشود.
– داروهایی که تشنج راکنترل میکنند ممکن است با ذخیرهسازی بدن در مواردی مانند ویتامین D، ویتامین K، کلسیم، منیزیم، منگنز و اسید فولیک تداخل داشته باشند. این مشکل در بسیاری از افراد مبتلا به صرع که دارو مصرف میکنند وجود دارد و البته خفیف است؛ ولی ممکن است در طولانیمدت موجب آسیب شود. افرادی که بیشتر در معرض کمبود ویتامین هستند؛ عبارتند از افرادی که میزان بیشتری دارو یا داروهای متعدد مصرف میکنند. همچنین افراد مسن، کودکان در حال رشد، زنان باردار و کسانی که فقر رژیم غذایی دارند.
صرع، به خودی خود باعث افزایش یا کاهش وزن نمیشود؛ ولی دو عامل مهم: سبک زندگی و داروهای ضدصرع، بر تغییر وزن مؤثر هستند. بعضی از داروهای ضد صرع میتوانند باعث افزایش وزن شوند؛ اما با سبک زندگی فعال، میتوان عوامل ایجاد چاقی را کنترل کرد.
نکتۀ مهم اینکه بین تأثیر ورزش حرفهای که میتواند منجر به افزایش استرس، فشارهای جسمی، تهویۀ زیاد، آسیب به سر و تغییرهای متابولیکی شدید شود و فعالیت بدنی کنترل شده در افراد مبتلا به صرع، تفاوت قابل توجهی وجود دارد.
یائسگی به سنی گفته میشود که فعالیت تخمدانها در زنان متوقف میشود. این فرآیند معمولاً در 50 سالگی اتفاق میافتد. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است در زنان مبتلا به صرع، یائسگی یک دهه زودتر اتفاق بیفتد. به ویژه در زنان با صرع کاتامینال ( صرعی که تشنجها در زمان قاعدگی شدیدتر میشوند) یا زنانی که تعداد تشنجهایشان زیاد است. بعضی از پزشکان عقیده دارند که این مسئله ممکن است با تغییری که در ساختمان مغز در قسمت هیپوتالاموس یا غدۀ هیپوفیز به وجود میآید، ارتباط داشته باشد؛ ولی این نظریه به پژوهشهای بیشتری نیاز دارد. بیشتر زنان مبتلا به صرع در همان سنین زنان طبیعی، یائسه میشوند.
میدانیم که استروژن و پروژسترون هورمونهای تخمدان هستند که میتوانند روی تشنجها تأثیر داشته باشند؛ بنابراین انتظار تغییر در میزان تشنجها به دلیل تغییر سطح هورمونی در زمان یائسگی داریم. این ارتباط کمی پیچیده است؛ استروژن فعالیت تشنجی را افزایش میدهد و برعکس پروژسترون تشنج را کاهش میدهد. وقتی سطح هر دو هورمون در زمان یائسگی کاهش مییابد، حدس نتیجۀ احتمالی دشوار میشود.
استرس افراد را به روشهای مختلف تحت تأثیر قرار میدهد :
• استرس موجب آزادسازی هورمونهای مرتبط با سیستم عصبی میشود؛ که به نوبۀ خود، مغز را درگیر میکند.
• قسمتی از مغز که درگیر تشنج میشود، اهمیت دارد. مثلاً تشنجهای موضعی، همان قسمتهایی از مغز هستند که در پاسخ به استرس، درگیر میشوند.
• استرس ممکن است الگوی خواب فرد را مختل کند که خود میتواند موجب تحریک تشنج شود.